கிருஷ்ணன்பாலா: எமக்குத் தொழில் கவிதை!

Saturday, October 16, 2010

எமக்குத் தொழில் கவிதை!

ஊனெடுத்துப் பிறந்த பின்பு
ஓய்ந்து விழும் நாள் வரைக்கும்
நானெடுத்து நடிக் கின்ற
நாடகத்தின்,பாத்திரத்தைத்
தானுரைக்கும் கவிதை இவை;
தருகின் றேன்,நண்பர்களே!
‘யானுளநாள் வரை’,இவற்றை
யாத்திடுவேன்;ஏற்றுணர்க!

இவண்-

கிருஷ்ணன்பாலா

16.10.201

3 comments:

V.Rajalakshmi said...: This comment has been removed by the author.; January 10, 2012 at 2:08 PM
V.Rajalakshmi said...: This comment has been removed by the author.; January 10, 2012 at 2:11 PM
Anonymous said...: "நறுக்" இல்லாமல்
கரம் பிடித்து கற்று கொடுத்தால்
செந்தமிழில் உரம் பெற்ற பசும் மரமாவேன்!; June 16, 2014 at 6:13 PM

இந்த ஏகாந்த வனத்தில்...

நண்பர்களே,
தமிழ்த் தேனீக்களே.

வணக்கம்.

‘அனுபவம்’ எனும்
குப்பைகளையே
உரமாக்கிக் கொண்டு
தளிர்ப்பவைதாம்
கவிதைகள்!

இவற்றுக்கு-

விதைகள்

எங்கிருந்து
இரைக்கப் படுகின்றன?

ஆள் நடமாட்டமே இல்லாத

அத்துவானக் காடுகள்;

பச்சை மரங்கள் அடர்ந்த
பசுமை வனமாய்
ஆனது எப்படி?

அவற்றுக்கு
விதைகளைத் தூவி-

காற்றும் மழையும்
வெயிலும் தந்து,

பசுமை வனத்தைப்
படைத்தவன், எவனோ,

அவனே
எந்தன்-
‘மனம்’ எனும்வனத்தில்
கவிதைகளுக்கான
எண்ணங்களை-
வித்துக்களாக விதைக்கின்றவன்.

இன்பமும் துன்பமும்
அவற்றுக்கான
உரங்களாகின்றன.

‘காலம்’எனும் மழை நீரால்
அவை-

துளிர்த்து வேரூன்றிக்
கவிதை மரங்களாய்க்
கனிந்து,காய்த்துப்
பூத்துக் குலுங்குகின்றன!

இன்பம் மட்டுமே
வாழ்க்கை என்றால்,
அது-
செல்வச் சீமான் வீட்டுச்
செல்லக் குழந்தை போல
ஆகிவிடும்;

விருந்தும் வேடிக்கையும்
மட்டுமே
அதன் நுகர்ச்சியாகி-
வளர்ந்தபின்
பார்த்தால்தான் புரியும்:

அனுபவமும் அறிவும்
இல்லாத சவலைக் குழந்தை
என்பது!

கவிதையின் சத்தும்
அவ்வாறே!

வெறும் இன்பத்தை மட்டுமே
துய்த்துணர்ந்த அனுபவத்தால்
எழுதப்படும் கவிதைகள்
சரக்கு இல்லாத சருகுகள்!

கால வெள்ளத்தில்
அடித்துச் செல்லப்பட்டு
எங்கோ
கரையில் ஒதுங்கிக்
காணாமற் போய் விடுகின்றன!

துன்பம்-
அனுபவிக்கும்போது
மனதைக் கலங்க வைக்கும்;

‘தனக்குத் தானே’
கதறவும் வைக்கும்!
தெளிந்தபின்தான்
தெரியும்:

‘அத்தனையும்
ஞானத்தின் விளைச்சல்’
என்று!

அறிவும் ஞானமும்
வேறு எதைக் கொண்டும்
விளைந்து விடுவதில்லை,நண்பர்களே,
அனுபவத்தைத் தவிர!

“துன்பமே அனுபவங்களின் ஆசான்”.

எனக்கு-
நிறையக் கவிதைகளை
எழுதும் தகுதிகளை-

குருநாதன்
அருளியிருக்கின்றான்!

அவற்றில்-
நீந்தி, நீந்தி
ஏகாந்தக் கரையில்
ரீங்காரமிட்டுக்
கொண்டிருக்கின்றேன்!
என்பதற்கு-

இங்கே,
எனது கவிதைகளே
கட்டியம் கூறும்!

எண்ணங்களைச்
சாறு பிழிந்து
இலக்கிய மலர்கள்
பூத்துக் குலுங்கிட-

வண்ணமயமான
வார்த்தைகளில்
வளமான கருத்துக்களோடு
வடித்துத் தருகின்றேன்,கவிதைகளை!

வாருங்கள்:
இலக்கியத் தேனீக்கள்
மட்டுமே
உலாவிடக் கூடிய
ஏகாந்த வனம் இது!

அன்புடன்,
கிருஷ்ணன்பாலா

16.10.2010

krishnanbalaa@gmail.com

மற்றும்
http://ulagathamizharmaiyam.blogspot.com