நண்பர்கள் யாவரும் அறிக!

அன்பிற் குரிய நண்பர்கள்:  நல்ல

அறிவு செழித்த வாசகர்; மற்றும்

என்னை அறியா நண்பர் யாவரும்

இங்கென்  கருத்தை  அறிவ தாகுக!:

எழுத்து என்பதைப் புனிதத்தோடு

எழுதும் எண்ணம் கொண்டவ ரிடையே

அழுத்தம் கொண்டு நிற்பவன் நான்;என்

அகத்தில், எழுத்தில் பொய் இல்லாதவன்!

எதை ’நான்’ ’எனது’ இலட்சியம் என்று

எடுத்துச் சபையில் ஓதுகின்றேனோ;

அதையென் வாழ்வில் நடைமுறையாக்கி

அகச்சான் றோடு வாழு கின்றவன்!.

’நான்’ ‘நான்’ என்று எழுதி வருவதை

’நன்றாய் இல்லை’ என்று, சிலபேர்

தான்சொல்கின்றார்: அவரிதை அறிக:

                                          ‘தமிழின் எழுத்துக் கர்வம் அது’தான்!

சின்னஞ் சிறிய வயது முதலே

செழுந் தமிழ்எனது சிந்தை புகுந்தது;

தன்னந் தனியே வளர்ந்தேன்;எனக்குத்

தமிழைத் தந்தனள்;அன்னை வாணி!

அவளே எனக்குக் குருவாய்,அறிவாய்

அனைத்தும் ஆனவள்;என் குருநாதன்

தவப் பொருள் யாதென உணர்த்தினன்:

‘தரமாய் எழுதும் தனித் திறன்’ அதுதான்!

பழம்புத் தகங்கள்; ‘பார்பர்’ கடைகளில்

படித்திடும் இதழ்கள்; பழியில்லாதோர்

தொழும்நூ லகங்கள் துணையாய் இருக்கத்

தொடர்ந்து பயின்றேன்;தொடுவதும் இதுதான்!

இளமைக் காலம் வறுமையில் இருந்தது:

இனிவரும் காலம் அறிவினில் இருப்பது:

வளமை என்பது பணத்தினில் இல்லை;

வளையா நெறிமுறை தான்நல் வாழ்க்கை!

கற்றதன் வழியில் நிற்கும் முயற்சி;

கசடற வாழ எடுக்கும் பயிற்சி:

அற்றது நீக்கி உற்றது நோக்கி

அடிவைப் பவன்நான்; அறிவோர் அறிக!

என்எழுத் தைத்தான் எழுதி வைக்கிறேன்;

எடுப்போர்;புரிவோர் படித்து மகிழ்க!:

பொன்னெழுத் திதுவெனச் சொன்னா  லதனைப்

புழுங்கிக் கொள்வோர்;விலகிக் கொள்க!

எவர்பொருட் டும்என் எழுத்துக்க ளில்லை;

எவருக்கும் எதிராய் எழுதுவ தில்லை!;

தவறுகள் கண்டால் பொறுப்பது இல்லை!

தமிழ்அறி யாதோர் என்சபை இல்லை!

இளம்சமு தாயம் எதிர் காலத்தில்

இருந்திடும் முறைமை யாதெனக் கருதி

உளம்உணர் வோடு எழுதுகின்றேன் நான்;

உற்றவர்,பெற்றவர் படித்துக் கொள்வர்!

கற்றவர் யாரும் கருத்துரைத் திடவும்

கல்லா மாந்தர் கற்றுக் கொள்ளவும்;

மற்றவர் எல்லாம் மௌனம் காக்கவும்

மனம்திறந் துரைத்தேன்;யாவரும் அறிக!

நட்புடன் –

கிருஷ்ணன்பாலா

30.9.2011